Einfacher Dialog zur Vorstellung 2:
A: سلام! خوبی؟
B: مرسی، خوبم. تو چطوری؟
A: Salam! Khubi?
B: Mersi, khubam. To chetori?
A: منم خوبم. راستی، تو اهل کجا هستی؟
B: من اهل برلین ام، تو چی؟
A: Manam khubam. Rasti, to ahl-e koja hasti?
B: Man ahl-e Berlin-am, to chi?
A: من تهرانی ام. راستی، تو امروز کلاس داری؟
B: نه، امروز کلاس ندارم، تو چی؟
A: Man Tehrani-am. Rasti, to emruz kelas dari?
B: Na, emruz kelas nadaram, to chi?
A: آره، من کلاس دارم.
B: چه کلاسی داری؟
A: Are, man kelas daram.
B: Che kelasi dari?
A: کلاس فارسی دارم.
B: اِ، مگه تو به فارسی هم صحبت می‌کنی؟
A: Kelas-e Farsi daram.
B: Eee, mage to be Farsi ham sohbat mikoni?
A: آره، من کمی به فارسی صحبت می‌کنم.
B: چه جالب!
A: Are, man kami be Farsi sohbat mikonam.
B: Che jaleb!
A: راستی، ایشان همکلاسی من هستند. خانم مولر.
B: ببخشید، نفهمیدم! خانم؟
A: Rasti, ishun hamkelasi-ye man hastand(hastan), Khanom-e Moller.
B: Bebakhshid, nafahmidam! Khanom-e?
C: خانم مولر هستم. از آشناییتون خوشوقتم!
B: من هم همینطور!
C: Khanum-e Müller hastam. Az ashnayi-tun khushvaqtam!
B: Man ham(manam) hamintor!
Deutsche Übersetzung:
A: Hallo! Wie geht's?
B: Danke, mir geht's gut. Und dir?
A: Mir geht's auch gut. Übrigens, woher kommst du?
B: Ich komme aus Berlin. Und du?
A: Ich bin aus Teheran. Übrigens, hast du heute Unterricht?
B: Nein, ich habe heute keinen Unterricht. Und du?
A: Ja, ich habe Unterricht.
B: Welchen Unterricht hast du?
A: Ich habe Persischunterricht.
B: Wirklich? Sprichst du auch Persisch?
A: Ja, ich spreche ein bisschen Persisch.
B: Wie interessant! / Wie toll! / Wie cool!
A: Übrigens, das ist meine Mitschülerin, Frau Müller.
A: Verzeihung, ich habe das nicht verstanden. Sie sind Frau?
C: Ich bin Frau Müller. Es freut mich, Sie kennenzulernen.
B: Mich ebenfalls!